کد مطلب:90405 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
فتاس بنبیك الاطیب الاطهر صلی الله علیه و آله و سلم فان فیه اسوه لمن تاسی و عزاء لمن تعزی و احب العباد الی الله المتاسی بنبیه و المقتص لاثره، قضم الدنیا قضما و ام یعرها طرفا، اهضم اهل الدنیا كشحا و اخمصهم من الدنیا بطنا عرضت علیه الدنیا فابی ان یقبلها: الی ان قال: و لقد فی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ما یدلك علی مساوی الدنیا و عیوبها اذجاع فیها مع خاصته و زویت عنه زخارفها مع عظیم زلفته.»: به پیامبر اطهر و بزرگوارت اقتدا كن و رفتار او را سرمشق زندگی قرار ده وجود نازنین او بهترین مقتدا و رهبر است برای پویندگان راه خدا و شكیبایی است، برای هر مصیبت زده و سختی رسیده، محبوبترین بندگان خدا كسی است كه به پیامبرش اقتدا كند و سیره اش را پیروی نماید، او به پاره ای نان خشك در دنیا قناعت كرد و به اندازه ی یك چشم به هم زدن به دنیا نگاه نكرد، لاغرترین مردم بود زیرا از لذایذ دنیا چشم بربسته بود و باریكترین مردم از نظر اندام بود، چرا كه شكمش به پشت چسبیده بود، كنایه از گرسنگی، دنیا بر او عرضه شد، اما به آن تقاضا توجه نكرده آن را نپذیرفت. تا اینكه فرمود: بی گمان در سیره ی پیامبر، چیزی كه تو را بر بدی و عیوب دنیا راهنمایی كند، وجود دارد زیرا خود و نزدیكانش در طول عمر، گرسنه به سر می بردند و با مقام والایی كه داشتند، از دنیا كناره گرفته آن را ناچیز می شمرد، هر انسان خردمند با تفكر عمیق، خواهد فهمید كه در كناره گیری از دنیا، بر پیامبر اهانت نشده، بلكه برعكس خداوند عظمت و بزرگی او را نشان داده است. انس خادم پیامبر گوید: روزی فاطمه ی زهرا علیها سلام الله پاره نانی را نزد پدر بزرگوارش آورده عرض كرد: فدایت شوم، این پاره نان را جهت فرزندانم تهیه كرده [صفحه 407] بودم. اما دلم آرام نگرفت كه آنها از این نان بخورند و شما گرسنه باشید، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اما انه اول طعام دخل فم ابیك منذ ثلاثه ایام.»: آری، دخترم! در مدت سه روز این اول لقمه ای است كه به دهان پدرت می رسد، یعنی سه روز است كه گرسنه ام اما از حالم كسی آگهی نداشت. روند سخن تا به اینجا درباره ی (اكل) خوردن، معنای مصدری بود، یعنی پرواپیشگان به غذای كم اكتفا می كنند كه با گرسنه ماندن چندان فاصله ای ندارد، چرا كه «منزور» را «قلیل تافه» یعنی بسیار اندك می نامند و اگر «اكل» بضمتین مراد باشد، معنا این است كه یك فرد پرواپیشه كم مصرف است و مازاد بر مصرف اندك را به بینوایان و مستمندان هزینه نموده، نوع دوستی را در حد بالا رعایت و به انفاق و تصدق می پردازد. سیره ی زاهدانه ی مولا المتقین، امیرالمومنین علیه السلام گواه زنده و ارزنده بر این حقیقت است تا پویندگان این راه به ایده ی انسانیت نیل یابند.
امیرالمومنین علیه السلام ترسیمی از زندگانی سراسر معنوی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در دید فرد فرد و خواهان سعادت گذارده، پیروی از آن را لازم می داند:
صفحه 407.